Rondreis Zuid-Afrika, dag 13

Zondag 3 augustus 2014

Vandaag is het erg relaxt opstaan, geen wekker gezet.  Rond 08.00 zitten wij in de gezamenlijke huiskamer van onze b&b en worden welkom geheten door Erik en Ypie, de Nederlandse eigenaren. Ontbijt met vers brood, met lekkere komijnenkaas en zelfs hagelslag voor Henri. Het is lekker eten en een keer weer wat anders dan jam.

Gisteravond hebben wij online een boottocht geboekt, hopelijk kunnen wij vandaag walvissen gaan spotten, de tocht zal om 14.30 zijn.

Dus wij hebben een vrije ochtend, na het ontbijt zijn wij naar het dorpje Knysna gereden. Knysna is bekend om zijn lagune. Eerst zijn wij naar de kop van de baai gereden, vervolgens rondgereden in de omgeving van de laqune. Het is vandaag zondag en tevens is het hier winter, dus het was erg rustig.

Er was wel meer leven in het centrum van knysna, op terrassen was het al lekker druk. Wij hebben daar koffie gedronken, lekker in het zonnetje. Helaas hadden wij wel een vervelende ervaring met de bediening, deze gaf ons ongevraagd de rekening. Ik ben naar binnen gelopen en de eigenaar hierop aangesproken. Ik zei: “Ik betaal deze rekening wel, maar ik vind het niet netjes om ongevraagd de rekening te krijgen. Willen jullie ons weg hebben?” Waarop hij zei: “Nee hoor.” Vervolgens schreeuwt de eigenaar door de zaak tegen zijn medewerkster: “Wat doe jij nou? Dat kun jij niet maken!!” Het was natuurlijk nooit mijn bedoeling om een scène te schoppen, maar goed. Wij hebben netjes betaald en hebben het café/restaurant achter ons gelaten.

Wij zijn in de auto gestapt en naar Plettenberg baai gereden. Het is trouwens wel erg grappig hoe de plaatsnamen worden aangeduid. Omdat Zuid-Afrika twee officiële talen heeft worden de verkeersborden vaak om en om weergeven in Zuid-Afrikaans en/of Engels.

Omdat wij nog ruim de tijd hebben voor onze boottocht eten wij eerst een broodje op het terras. Ik heb niet zo’n honger, ik ben wat onrustig over de aanstaande boottocht i.v.m. zeeziek worden. Ik ben daar erg gevoelig voor. Het blijft elke keer een lastige dilema: iets zien van de oceaan en ziek worden of niets zien en niet ziek worden. Henri heeft al zo vaak gezegd: “dit was de laatse keer!”

Rond 14.00 verzamelen wij ons bij het meetingpoint van Ocean Blue Adventures, dit bedrijf verzorgt ons boottocht. Het is een boot waar 35 personen in kunnen, hij is helemaal vol en vertrekt vanaf strand. Wij worden door een tractor de zee ingedrukt, dwars door de branding heen. De motoren (2x 250 pk) doen vervolgens hun werk, met hoge snelheid varen wij de Indische Oceaan op. Ik heb een plekje achterin gekregen, dat is voor mensen die “de vissen eten gaan geven” oftewel als je moet kotsen.

Na 5 à 10 minuten varen zien wij de eerste walvissen al, het is een groep Southern Right oftewel Zuidkapers. voor meer informatie over Zuidkapers Wij kunnen de groep van 6 à 8 walvissen van een meter of 50 benaderen. De walvissen zijn aan het paren, dit gebeurt de hele dag door.  Hun staarten komen  af en toe boven het water en zij blazen regelmatig via gaten op hun rug lucht uit.  Het is geweldig om te zien, deze grote beesten die leven in het water en dan gebeurt er wat ik had gehoopt: een walvis springt / veert op uit het water. Dit is geweldig, zo mooi!! Hij voert een show op want hij springt een vijftal keren, volgens de kapitein was het vandaag voor het eerst.

Ik was nu al tevreden, maar wij varen door op zoek naar meer dieren, met volle snelheid vooruit. Tot nu toe heb ik niet zoveel last van de zee, dat verandert snel als wij gaan stoppen bij een steile rotswand vol met zeeleeuwen. De boot gaat flink tekeer en even later hang ik met mijn hoofd buitenboord: Ik ben dus zeeziek!! Gelukkig heeft Henri nergens last van en maakt volop foto’s, de held!

Mijn beslissing om niet teveel te eten heeft wel geholpen, ik kan het nog binnen de perken houden qua overgeven. Wij varen nog verder en komen nog pinquins tegen. Deze zijn zo bang voor ons, dat zij  gauw weg zwemmen. Helaas geen foto’s van kunnen maken. Tijdens het varen heb ik het minste last, gelukkig kan ik mij focussen op het land. Na 1,5 uur varen, varen wij met volle snelheid terug naar het strand, anders gezegd wij varen het strand weer op.

Gelukkig weer vastigheid onder mijn voeten!! Na een kopje thee komt langzaam de oude HE weer terug, ik rij terug naar ons hotel in Knysna. Daar aangekomen ga ik lekker even slapen, na een lekkere bad en cup-a-soup van Henri ben ik er weer.

Dit keer besluiten wij om niet uitgebreid te gaan eten, wij rijden naar het dorpje en zoeken een leuke pizza tentl op. Wij eten beiden een lekkere pizza, mooie afsluiter van een mooie en bijzondere dag.

Morgen gaan wij weer rijden, op zoek naar beesten die hun kop in het zand steken.