Woensdag 7 augustus

Wij zijn dus in Bled, het is een fantastische plek. We kijken vanuit ons raam op een groot meer met daarin een eilandje met daarop een kerk. Aan de rand van het meer op een steile rotswand/punt staat een burcht/kasteel. In het donker is alles mooi uitgelicht.

Zoals ik gisteren al zei is het wel een super toeristische gebied met veel mogelijkheden om dingen te zien en te doen, zowel in Bled zelf of de omgeving. Na lang wikken en wegen hebben wij besloten om eerst het eiland rond te lopen, lekker hoor! De temperatuur is nog onder de 30 graden en het pad is voor het grootste gedeelte onder de bomen. Halverwege het meer besluiten wij om een bootje te huren, op een andere manier kom je immers niet op het eiland. Hilarisch natuurlijk want hoe ging dat ook weer, roeien… hihi Maar op een gegeven moment heeft Henri het ritme te pakken en komen wij in een lekker vlot tempo bij het eiland aan.

Als eerste moet je 99 traptreden nemen om bij de kerk aan te komen, gelukkig is er koffie café dus wij nemen natuurlijk eerst een espresso. Vervolgens bekijken wij de kerk, mooie kerk om te zien, je mag zelfs de klok luiden en een wens doen. Wel grappig om te doen, keihard aan een touw trekken en boven je hoofd klinkt in de verte de kerkklok.

Ik roei vervolgens het bootje weer terug naar de kant en we  maken onze wandeling rond het meer af, althans dat was de planning. Mijn ogen vallen op een reclamebord: “Diving in Lake Bled” ik ga informeren en binnen 5 minuten had ik een afspraak staan voor 14.30. Ik ga weer duiken na 8 jaar, spannend!!

Maar eerst zijn wij echt ons rondje af gaan maken, dat rondje bleek toch meer een echte grote ronde te zijn… hihi. Bezweet komen wij aan bij ons hotel. Wij eten een sandwich in een café en relaxen wat op de kamer. Ik huur een fiets om weer halve meer rond te lopen was voor mij geen optie meer, ik ben rond 14.00 bij de duikersplek.

Mijn laatste duik was in de Rode Zee in Egypte, dus  een zoetwater meer als dit is een hele andere manier van duiken, maar toch blijft het mij trekken. Je ziet boven en onder je water en je voelt jezelf een met de natuur. Ik heb geen duik brevet dus ik mag niet alleen duiken. Mijn buddy is de eigenaar van de duikschool. Ik kleed mij om, een duikpak aankrijgen met 35 graden is ook al een uitdaging, maar ik ben op een gegeven moment helemaal aangekleed inclusief vest met zuurstof. In het begin had ik moeite om het systeem van het duiken weer onder de knie te krijgen maar met instructies van mij buddy, zakken wij naar drie meter naar een houten plateau in het meer. Vanuit daar zwemmen wij het meer verder in, wij komen op een diepte van 6 meter. Wat een verschil qua temperatuur in het meer, bij een diepte van 6 meter is het al goed merkbaar, dat is een stuk kouder. Mijn buddy wijst mij de weg, middels handgebaren. Onderweg zien wij kleine en grotere forellen zwemmen, twee grote snoeken van zeker 60 cm, het is fantastisch om te zien. Ook zwemmen wij onder een houten steiger door en boven je hoofd zie je dan allemaal voeten in het water. Ik ben ruim een uur onder water geweest en bij eerder genoemde houten plateau zien wij onder dat plateau nog een grote catfish zwemmen.
Het was geweldig om te doen, maar volgens mij buddy zwom ik te snel, ach wat is nieuw hihi; ik praat te snel, ik loop te snel; enz.

Henri heeft zich ook vermaakt terwijl ik aan het dobberen was, hij is wezen roddelen van de roddelbaan die zomers op de skihelling is geplaatst.

Gezamenlijk hebben wij genoten van een espresso en de lokale zoetigheid, soort schuim gebak of tompouce. Lekker, maar een beetje te groot, ja zelfs voor mij. Daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan het kasteel/burcht boven op de rotswand, ook hierbij weer een flinke klim met trappen. Boven hadden wij een mooi uitzicht op het meer, dit kasteel is al jaren het visitekaartje van Bled. Verder was een mooi ingericht museum, waarbij veel werd verteld over het ontstaan van het meer, en welke bewoners er allemaal hadden gewoond. Het was een mooie tentoonstelling interessant om te zien hoe het landschap en het meer zijn ontstaan, maar ons energieniveau was te laag om het allemaal goed op te nemen.  De afdaling ging gelukkig een stuk makkelijker.

Rond 19.00 waren wij bij het hotel, daar lekker ff gedoucht om vervolgens naar het hotel restaurant te gaan, waar we een hapje hebben gegeten. Ons hotel is prima, er komen wel te veel groepen met oudere mensen waardoor het een saaie boel is. Ons eten smaakt er gelukkig niet minder om. Helaas is dit onze laatste avond in Slovenië, morgen rijden wij richting huis