Vrijdag 1 oktober 2021
De wekker gaat vandaag om 07.00, ik hoor het geluid wel maar het klinkt allemaal in de verte en Martijn hoort het helemaal niet. Ik moet hem echt wakker maken en dat is wel bijzonder omdat hij gewend is om vroeg op te staan, want hij staat vaak om 03.30 op. Maar wij hebben er wel bewust voor gekozen om vroeg op te staan, het lukt ons uiteindelijk wel op te staan en beginnen de dag met lekkere broodjes uit oven en koffie, veel koffie. Vandaag gaan wij veel autorijden dus de hoogste tijd om te vertrekken.
Onze eerste stop is Vlissingen, wij rijden steeds dieper Zeeland in, hierdoor rijden wij wel steeds vaker dezelfde route, maar het verveelt niet. Ik rij meestal heen en Martijn terug, zo hebben wij beiden de kans om rustig om heen te kijken. Het landschap in Zeeland is plat, dat heeft voordelen dat je ver kunt kijken, het is rustgevend want er gebeurt steeds wat: een vogel vliegt voorbij, een boer werkt op het land en afgewisseld met uitzichten op zee. Prachtig. Wij hebben gisteravond al kaarten gekocht voor het MuZEEum, door Covid-19 moet je vaker vooraf bepalen wat je wilt doen omdat je anders het risico gaat lopen dat er geen plek meer is. Wij komen op tijd aan bij het museum wat ook wel het Zeeuws maritiem museum wordt genoemd, vorig jaar is dit museum als leukste uitje van Zeeland bestempeld. In het museum wordt de geschiedenis van Vlissingen op het gebied van maritiem verteld en waarin Michiel de Ruyter een hoofdrol speelt. Hij komt uit Vlissingen en heeft veel betekend in de vorming van het huidige Nederland. Voor meer informatie over Michiel de Ruyter klik hier
De rondleiding begint met een audiotour en wij luisteren aandachtig naar de audiotour en ineens worden aangesproken door een vrijwilliger van het museum met de vraag:
Weten jullie ook wie de schilder is van dit schilderij?
Martijn en ik kijken elkaar aan en wij zoeken beiden naar de juiste woorden maar het is lastig. Wij hebben geen verstand van kunst dus ik praat wat met hem mee maar gelukkig praat de beste man liever zelf dan te luisteren. Ik reageer wat op hem en Martijn knijpt er stiekem tussenuit om de route te vervolgen. Gelukkig komen er nieuwe bezoekers in het museum en de vrijwilliger begint het gesprek ook tegen deze bezoekers te vertellen en ik ben overbodig geworden.. gelukkig, het voelde wat ongemakkelijk. Wij lopen door het museum en zien veel prachtig dingen, vooral spullen die zijn overgebleven uit de verzonken schepen maken indruk maar ook hoe leven vroeger was aan boord van VOC schepen. Wij hebben een goed beeld gekregen van het maritiem leven in tijden van Michiel de Ruyter. Ook is er ruimte om een negatief geluid om zijn rol in die tijd qua slavenhandel.
Tegenover het museum is de haven van Vlissingen, daar staat ook het standbeeld van Michiel de Ruyter. Bij een Brasserie vlakbij het standbeeld doen wij onze lunch, het smaakt lekker. Het restaurant heeft een soort van attractie: een lift die jezelf moet bedienen om naar de wc te kunnen. Wij zitten vlakbij de lift en zien verbaasde en spannende gezichten van de andere gasten. Mensen kijken blijft leuk.
Wanneer wij weer buiten staan, begint het wat te regenen, het is de eerste keer deze week dat het zo hard regent voor ons terwijl wij aan het wandelen zijn in een stad. We lopen verder de stad in en zien nog wat historisch gebouwen zoals het straatje waar opnames zijn gemaakt voor de film: De strijd om de Schelde.
Bij het oude gedeelte waar vroeger de oude scheepswerven waren is het tegenwoordig opnieuw ingericht met nieuwe woningen maar de tijd is men niet vergeten:
Als wij weer bij de auto terugkomen is het ondertussen 14.30 geworden en wij besluiten om nog door te rijden naar Zeeuws Vlaanderen om specifiek te zijn naar het plaatsje Breskens.
Om bij Breskens te komen moeten wij reizen via de Westerscheldetunnel, volgens mij de enige tolweg in Nederland, een enkele rit kost 5 euro. De tunnel is 6.6 km en ligt onder de Westerschelde. Het is een flinke afstand die wij moeten afleggen van meer dan een uur. Maar wel leuk om te rijden, helaas blijft de regen aanhouden. Bij de aankomst in Breskens merken wij al snel dat het badplaatsje in slaap is gevallen omdat het laagseizoen is. Wij rijden door naar de zwart-wit gekleurde vuurtoren, het regent nog flink maar wij besluiten toch om auto uit te stappen. Het een korte wandeling naar de vuurtoren, gelukkig zien wij op de terugweg dat er een strandtent open is en wij nemen een kop koffie met een warme wafel, we drogen wat langzaam op en zien het langzaam opklaren en de stad Vlissingen aan de overkant van de Westerschelde uit de nevelen komen.
Vol met indrukken van deze dag rijdt Martijn ons terug naar het huis, bij terugkomst op het park zien wij dat het aantal gasten flink is toegenomen. Het park wordt overspoeld door weekend weg gasten. Wij besluiten om nog even te gaan zwemmen, hoe rustig het dinsdag was, hoe druk het nu is. De wildwaterbaan wordt gedomineerd door pubers die lekker tegen elkaar schreeuwen en op elkaar reageren: ik voel mij nu echt bijna 45 jaar worden en ik vraag mij af of ik vroeger ook zo was?
Het maakt mij ook niet zoveel uit.. ik geniet van deze week!
Geef een reactieReactie annuleren