7 jaar later

16 maart 2008

16 maart 2015

7 jaar later

Elk jaar komen wij als familie bij elkaar om het overlijden van mijn moeder te gedenken. Dit jaar hebben wij gekozen om op zondag 15 maart bij elkaar te komen.

In onze familie zijn wij niet zo van het verhalen vertellen, in gedachten herdenken wij onze moeder. Het samenzijn is goed, mijn vader heeft heerlijk gekookt en het smaakt heerlijk maar helaas blijft 1 stoel aan tafel leeg.

Marijn, de oudste zoon van mij broer heeft op maandag 16 maart 2015, (de werkelijke sterfdag van onze moeder) zijn haar laten afknippen. In de afgelopen jaren heeft hij zijn haren laten groeien tot een lengte van 25 cm. Deze lengte is nodig om er een pruik van te kunnen maken. Deze pruiken worden speciaal gemaakt voor patienten die door een chemokuur hun haar hebben verloren.

Bijzonder om te zien dat mij moeder 7 jaar geleden zoveel indruk heeft achtergelaten bij iemand die toen 5 jaar oud was……

Eigenlijk is het niet bijzonder want mijn moeder heeft ons op het hart gedrukt om verder te gaan leven, niet om te vergeten maar omdat het leven altijd doorgaat.