Hoe gaat het met jullie?

maandag 6 april 2020

Hoe gaat het met jullie? ….

Een vraag die wij zo vaak aan elkaar stellen als je elkaar weer tegenkomt na een poosje, maar deze vraag wordt de laatste weken steeds vaker en duidelijker aan elkaar gevraagd. Vroeger kreeg je te horen: Goed hoor en met jou? Nu is dat veranderd naar Goed, ik heb gelukkig nog geen klachten of Goed, ik ben nog gezond, maar helaas kan het ook anders:

Helaas, ik heb ook corona gekregen….

Daar schrik ik dan toch wel van… In mijn woonplaats Deventer valt het op het eerste oog nog wel mee… ik lees en kijk de verschillende nieuwsberichten over het corona virus. De getallen zijn heftig maar je gaat ook weer relativeren. Want in een griepperiode overlijden ook jaarlijks veel mensen. Maar dat beeld veranderde wel toen ik hoorde dat er in mijn geboorteplaats Wapenveld oftewel Gemeente Heerde het aantal corona patiënten fors steeg vergeleken met het landelijk beeld. Ik ben helemaal geschrokken toen er bekenden van mij besmet raakte. Dan worden de getallen ineens gezichten….. bekende gezichten! Dat is wel schrikken, gisterochtend tijdens de kerkdienst die ik online volgde, sprak de dominee de namen van onze gemeenteleden die op dit moment ziek zijn en helaas ook een naam van iemand die het niet heeft gered… De gemeente Heerde heeft misschien gewoon wat extra pech gehad, maar er zijn er zoveel mensen die met deze virus gewoon de pech hebben gehad dat zij ergens waren waar het virus ook was.

Op mijn werk is het ook aanpassen, mijn winkel in Zutphen is gesloten, samen met 30% van winkels in Nederland. Dit zorgt ervoor dat er extra personeel is voor het uitvallen van zieke collega’s of collega’s die moeite hebben met kinderopvang. De overige winkels zijn wel geopend, wel met strikte voorwaarden, deze voorwaarden hadden wij al eerder ingevoerd voordat de overheid dit ging verplichten. Daar ben ik wel trots op! Ik werk wanneer ik nodig ben om zo collega’s op te vangen en verder doe ik veel calls en praat ik mijn teamleden bij over de situatie in de winkels. Het is schakelen en aanpassen.

Over aanpassen gesproken qua studie dat was wel even een teleurstelling, ik moest mijn onderzoeksontwerp aanpassen en dat voelde wel als een verlies omdat ik veel bruikbare data ging missen. Maar je moet schakelen en doorgaan want ik moet echt dit jaar gaan afstuderen, gelukkig heb ik alsnog veel respondenten kunnen vinden voor mijn onderzoek. Want om hulp vragen mag altijd wel maar door deze crisis wil men net iets meer voor een ander doen, dat is bijzonder en warm om te ervaren. Voor school zit ik een aantal uren per week nu voor een webcam om zo contact met school te houden. Hopelijk kan ik straks afstuderen in mijn eigen huis, wellicht voor een webcam. Wanneer ik niet hoeft te werken, besteed ik veel tijd aan het verwerken van de onderzoekresultaten voor mij afstudeerscriptie.

Het zijn rare tijden waarbij ik hoop dat iedereen er goed uit gaat komen, helaas zullen er dierbare mensen ons gaan ontvallen en iedereen zal worden gemist. Maar wij moeten ook vertrouwen houden dat het weer goed gaat komen en ik kreeg weer vertrouwen toen ik afgelopen zondagmorgen het onderstaande lied kreeg te horen tijdens de kerkdienst.

Lied 913

Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
Moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven
al begrijpt mijn ziel u niet.
Zalig hij die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al uw luister
als ik in uw hemel kom

Laat mij niet mijn lot beslissen;
zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behandlen,
dat alleen de weg niet vindt;
Neem mijn hand in uwe handen
en geleid mij als een kind.

Blijf gezond, zorg goed voor jezelf en voor elkaar.