Wandelen in januari

Martijn en ik zijn aan het wandelen geslagen, beiden zijn wij niet echte fitness types. Dat is misschien ook wel te zien. Wij mogen graag in het weekend graag een wijntje drinken en tegen lekkere borrelhapjes zeggen wij geen nee. Je moet het in deze tijd toch gezellig houden. Ondanks dat Martijn op zijn werk flink wat kilometers loopt en ik kan ook niet echt stil kan zitten, is extra beweging wel noodzakelijk.

Eind vorig jaar zijn wij er mee begonnen, vooral omdat de werkzaamheden in ons huis op dit moment klaar zijn. Door de huidige maatregelen is afspreken met onze familie en vrienden erg lastig geworden, dus alle tijd voor iets actiefs. Ik heb wandelen altijd erg ontspannend gevonden, lekker relaxt in de natuur lopen. Het liefst wel een wandeling van 9 of meer kilometer, want het moet wel een soort van inspanning zijn. Gelukkig deelt Martijn deze mening ook.

De afgelopen maand hebben wij de volgende routes gelopen:

• Deelerwoud +/- 9 km, Delen, Gelderland,
• Reestdal, +/- 12, Balkbrug, Overijssel
• Ooijpolder, +/- 13 km, Ooij/Nijmegen, Gelderland
• Woudenberg, +/- 16 km, Woudenberg, Utrecht

Deze routes vinden wij via ANWB.nl en Natuurmomenten, soms vragen mensen aan ons heb je dan geen last van de mensenmassa? Gelukkig valt dat erg mee, vooral omdat wij ervoor kiezen om een grote ronde te gaan lopen en dat wordt niet altijd gedaan door gezinnen met kinderen. Natuurlijk komen wij wel mensen tegen maar dat afstand houden lukt erg goed. Wandelaars hebben onderling een soort van code met elkaar afgesproken.  Je wacht op elkaar bij een smal paadje zodat men elkaar kan passeren met de 1,5 meter afstand. Het groeten naar elkaar is ook altijd mooi om te ervaren.

De bovenstaande wandelingen waren allemaal erg mooi om te lopen, elk in zijn eigen soort.

De 1^e wandeling van Januari was in de omgeving van Delen, op de Veluwe, vlakbij zweefvliegveld Terlet. De wandeling ging door bossen maar vooral door heidegebied. Dit gebied wordt opengehouden door Schotse hooglanders die er vrolijk op los grazen. Je kunt er zelfs mee op de foto, ja soms ben ik een beetje stout, alles voor een selfie. Martijn schudt dan altijd zijn hoofd en denkt wat een gedoe weer.

De 2^e wandeling was op 10 januari een beetje uit onze eigen omgeving, in de omgeving van Balkburg, de start was in het oude buurtschap genaamd Oud-Avereest. Martijn navigeert meestal vooral als de route niet is aangegeven met paaltjes, mijn gevoel voor oriëntatie is niet echt goed te noemen. Hoe zal ik het zeggen over mijn gevoel qua oriëntatie: “ik zou nog zelf kunnen verdwalen in een rondje” Deze route bracht ons langs allerlei prachtige boerderijen, sommige waren zelfs biologisch, via het bos, langs allemaal vennetjes en soms moesten wij ons weg vervolgen door achter de huizen van de boeren te gaan lopen. Dat voelde soms wel erg vreemd alsof er zomaar een boze boer zou gaan roepen: “Wat moet dat op mijn erf?” Maar gelukkig worden deze boeren niet boos op een paar wandelaars.

Op de derde zondag van januari zijn wij naar Ooij gereden, vlakbij Nijmegen. De Ooijpolder ken ik persoonlijk alleen van de hoge waterstanden die in 1995 het nieuws bepaalde. Gelukkig was daar nu geen sprake van, het water was wel overal te zien. Zoals de rivier de waal, maar ook door hevige regenval van de afgelopen dagen waren sommige paden veranderd in glibberige modderpaden. In het afgesloten natuurpark waren koeien en paarden zien, het weer was prachtig en zorgde voor prachtige vergezichten.

De laatste wandeling van januari was ook niet direct om de hoek, Martijn had nu gekozen voor een wandeling in Utrecht. In de omgeving van Woudenberg, het zou onbedoeld een iets langere wandeling gaan worden omdat wij ergens een afslag hadden gemist. Gelukkig heeft dat niets afgedaan aan de wandeling want die was prachtig. We zijn begonnen in de stadskern van Woudenberg en al snel liepen wij het bos in van het landgoed Geerestein en via een landbouwweg liepen wij over de dijk wat in de 2^e wereldoorlog een onderdeel was van de grebbeline (verdediging tegen de Duitsers). Hier zijn nog steeds Kazematten (schietbunkers) te zien, mooi dat dit nog intact is gebleven. Hier in de buurt was ook een vliegtuig neergehaald door het afweerschut, het moment bestaat uit wolken en het vliegtuig, het is een mooi eerbetoon.

Het had nachts lekker gevroren de natuur was voorzien van een wit laagje, maar dat betekent ook meestal dat het overdag lekker helder weer is en dat geluk hadden wij ook. Bij een ander landgoed ging het dus fout met het verdwalen, deze route was helemaal beschreven met kenmerken zoals bij de grote boom links of bij een hekwerk met een geel bordje en dat was soms weleens lastig te lezen. Zelfs voor Martijn was het deze keer een kwestie van goed opletten, het ging dus fout. Wij moesten omlopen, helaas bleek de route afgesloten te zijn met watergeulen, dus dat werd een extra rondje lopen. Dat is weer goed voor calorieën zullen wij maar zeggen.

Hopelijk kunnen wij in februari weer gaan wandelen, op deze manier heeft de corona een positief effect op onze gezondheid, want Netflixen is wel leuk op een zondag maar ook erg saai. Wij gaan liever de natuur in, lekker actief blijven.