Roadtrip Schotland, dag 3

Vrijdag 30 september 2022

We worden uitgerust wakker en nemen snel een douche. In het restaurant kijken wij uit op de fantastisch natuur in de vorm van prachtige bergen en daarvoor ligt een mooie golfbaan. Ik moet meteen denken aan onze buren die ook regelmatig golfen. Het ontbijt bestaat uit een buffet en de warme gerechten worden aan tafel geserveerd. Wij laten het ons prima smaken. Nog steeds hebben wij soms last van de bewegingen op de boot, het blijft bijzonder dat varen. Gelukkig neemt de pijn in mijn mond wat af en kan ik het met minder ibuprofen doen. De koffers zijn weer ingepakt voor onze volgende bestemming: Stirling.

Vandaag is het een speciale dag: 5 jaar geleden hebben Martijn en ik elkaar voor het eerst ontmoet. Ik ben altijd bezig zoals jullie wel weten en zo was ik vijf jaar geleden druk bezig met het inrichten van mijn huis in Deventer en toen stond Martijn voor mijn deur. Hij had al meerdere keren aangebeld maar ik had de bel niet gehoord. Gelukkig bleef hij wel aanbellen anders hadden wij elkaar misschien nooit ontmoet. Vandaag is onze neefje Nolan jarig, helaas kunnen wij niet op zijn verjaardag komen. Maar vanuit Schotland zeggen wij: van harte gefeliciteerd!

Het weer onderweg naar Stirling is slecht; veel regen en wind. Onderweg zien wij op informatieborden dat er code geel is afgegeven. Martijn rijdt wel stevig door en ik denk soms weleens: het mag ook wel iets minder snel. We komen rond 10.30 aan bij het hotel, het hotel ligt in het centrum van Stirling. Onze kamer is logischerwijs nog niet klaar. We besluiten door de hevige buien iets te doen wat overdekt is en wij zien in de hotellobby een flyer van Sealife liggen. Sealife blijkt in de omgeving van Loch Lomond gevestigd te zijn. Dat lijkt voor ons een logische keuze om te doen, alleen voelt dat toch niet zo.

Onderweg naar Sealife zien wij ook borden van het natuurpark Loch Lomond verschijnen, wij wilden naar Schotland voor de Schotse Hooglanden. Er blijkt een bezoekerscentrum te zijn, wij besluiten om daar even polshoogte te nemen qua mogelijkheden. Aarzelend komen wij het bezoekerscentrum binnen gelopen en zien allerlei kaarten met verschillende wandelroutes. Gelukkig worden wij geholpen door een aardige mevrouw die ons verschillende adviezen geeft. Zij vroeg aan ons wat wij wilden gaan doen? Wij geven aan dat wij willen gaan wandelen maar het weer is niet echt aantrekkelijk. Gelukkig denkt zij in oplossingen want zij geeft aan dat niet alle wandelroutes aan te raden zijn i.v.m. modderige paden maar er kan wel worden gewandeld. Zij geeft ons het advies om de juiste kleding aan te doen, wij waren nog niet aangekleed voor een wandeling. Gelukkig hadden wij ons wel voorbereid voor een wandeling in de regen maar achteraf bleek het toch niet genoeg te zijn.

We stemmen met de mevrouw een wandelroute af. Wij rijden een paar km het park in en parkeren onze auto bij het begin van de wandelroute. Het regent nog steeds flink en de wolken zorgen ervoor dat wij de toppen van de bergen niet kunnen zien. Het pad gaat steil omhoog en bestaat uit een aantal haarspeldbochten. We worden al snel flink nat ondanks onze poncho’s, het water stroomt met een flinke vaart de berg af. Na een wandeling van 45 minuten komen wij aan bij het hoogste punt, ondanks de bewolking kunnen wij toch uitkijken op het meer. Tijdens de afdaling klaart het langzaam op, dit was niet voorspeld maar wij genieten ervan. Onze poncho’s en broeken worden langzaam wat droger. De regen wat mensen uit onze omgeving hadden voorspeld, het klopt dus op de tweede dag zijn wij al zeiknat geworden. Wij lopen verder, wij doen nog een andere wandelroute. Hier zien wij een kleine rivier het water uit de hoger gelegen gebieden met grote snelheid afvoeren naar het meer.

Het gebied is te groot voor een halve dag, helaas moeten wij keuzes maken. Dat blijft altijd vervelend aan een rondreis. Je komt op veel plekken tegelijk maar je bent er nooit lang. Martijn zegt dan altijd: We kunnen altijd nog een keer terugkomen, hij heeft gelijk maar dat advies sla ik altijd in de wind. De volgende stop is bij meer Loch Lomond, het meer is verbonden met open zee. Het water is ruw, de boten dobberen op het meer maar het uitzicht op de Schotse hooglanden is fantastisch. De natuur is hier helemaal in haar element, de mens is overbodig en mag alleen te gast zijn.

Wij voelen dat onze natte kleding invloed heeft op onze lichaamstemperatuur maar wij zijn toch trots op onszelf dat wij hebben doorgezet om te gaan wandelen. Martijn rijdt ons terug naar Stirling, ik val ondertussen wat in slaap maar ik blijf ook genieten van het uitzicht omdat Martijn weer een andere route heeft gekozen. De kachel in de auto gaat vol aan en langzaam worden wij wat droger.

Het hotel in Stirling heeft onze kamer nu wel klaar. De hotelkamer is een stukje kleiner dan de kamer in Peebles maar de kamer is wel van alle gemakken voorzien zoals een radiator om onze kleding te drogen. Opgefrist lopen wij de stad in en maken een rondje langs wat winkels en kopen twee regenbroeken zodat wij een volgende keer beter zijn voorbereid om te gaan wandelen in de regen.

Stirling is een grote stad, dat kun je wel zien aan de grote shoppingmalls maar ook de stad laat veel jongeren zien maar er lopen ook zwevers rond. Bij een restaurant om de hoek van het hotel eten wij ons diner.

Op de kamer sluiten wij de dag af met een fles rode wijn.. Voor morgen hadden wij een bezoek aan Glasgow op het programma staan maar dat gaat helaas niet door i.v.m. treinstakingen. Schotland en Nederland lijken veel op elkaar. Tot morgen!