Prince is dood

donderdag 21 april 2015

Pushberichten, ze komen steeds vaker binnen op je mobiele telefoon bij grote nieuwsberichten, zoals ook vandaag: de zanger Prince zou overleden zijn volgens een Amerikaanse nieuwssite.

Later blijkt het geen gerucht zijn, hij is echt  overleden op 57 jaar. Bizar, het voelt raar, zo vroeg al overleden. Het roept vragen op, waarom, hoe en waardoor?

In de ruim 15 jaar dat ik Henri nu ken, heb ik ook Prince leren kennen want Henri is een echte Prince fan. Henri is geen man van emotie maar het overlijden van zijn muzikale held grijpt hem wel aan.

Henri z’n Prince Collectie

Maar door het overlijden van zo’n grote zanger ga je ook terugkijken of terugluisteren naar zijn muziek. Ik heb zelf 4 a 5 concerten van hem bezocht, al zijn concerten waren indrukwekkend. Hij was een artiest die leefde voor zijn muziek, hij wilde zijn bezoekers zijn muziek laten voelen en dat lukte altijd. Hij had een aparte manier van zichzelf presenteren maar dat was nooit storend op zijn concerten. Hij wist zichzelf steeds te vernieuwen en dat is knap voor een artiest die al meer dan 40 jaar aan de top staat/stond.

Ik heb zelf goede herinneringen aan mijn eerste concert van hem: Henri was lid van de fanclub en daarom hadden wij kaarten die zorgden dat wij vooraan konden staan, samen met ongeveer 100 echte fans. Het meeste bijzonder aan dit concert was dat hij een soundcheck deed samen met ons.

Normaal kijkt een artiest over het publiek heen maar nu keek hij ons aan,erg bijzonder!!

Maar ook onze trip aan Londen, waar Prince toen 20 concerten gaf in O2 arena, in die tijd was mijn moeder bezig met haar behandelingen tegen de kanker, eigenlijk konden wij niet weg maar Henri wilde Prince zien en ik had ook grote behoefte om er even uit te zijn. Het was een bijzonder concert, waarbij wij toen onze zorgen over de gezondheid van mijn moeder tijdelijk konden vergeten.

Ook het concert van Prince tijdens North Sea Jazz, dat pas na 00.00 begon was bijzonder, ook hier bleek hij ons verrassen met zijn muzikale kunsten. Zijn gitaarspel was erg goed, ook liet hij anderen artiesten meespelen tijdens zijn concerten, alles voor de muziek!

Het laatste concert wat wij hebben bezocht was alweer twee jaar geleden, in de Ziggodrome. Ook hier was de hand van de meester duidelijk aanwezig, hij wilde dat er tijdens het concert geen foto’s werden gemaakt. Je moest je focussen op de muziek en hij had gelijk. Het was een muzikale avond vol met energie, hij zorgde ervoor dat zijn muziek in de zaal ging leven, hopelijk blijft zijn muziek na zijn overlijden ook nog voortleven…