Geniaal gek (spanje, dag 7)

Maandag 16 mei 2016

Pff vandaag moesten wij echt vroeg uit ons bed, Henri wilde deze keer heel graag naar het Museum van Dali, dat was tijdens onze reis vier jaar geleden gesloten. Deze keer hadden wij online gekeken, volgens de openingstijdentabel zou het museum op maandag gesloten zijn maar het geluk was toch aan onze kant. Henri besloot om bij de online kaartverkoop te gaan kijken en daar werden toch kaarten aangeboden. Helaas werden er alleen nog maar kaarten aangeboden voor het tijdslot 9.3o. Ook nog overlegd met mijn vader en broer. Beide vonden dat toch wel wat vroeg en de beschrijving van dit museum deed hun harten ook niet echt sneller kloppen :-).

Wij reden om 7.45 weg uit Santa Suzanna, het werd een rit van meer dan een uur, gelukkig konden wij goed doorrijden en waren wij op tijd bij het museum. Dit museum wordt elk jaar door veel bezoekers bezocht en is het op 1 na meeste bezochte musea van Spanje. Met als grappig feitje: in dit museum hangen niet de topstukken van Dali, deze zijn verspreid over verschillende musea in de wereld. Het museum in Figueres is door Dali zelf ingericht, hij heeft naast zijn eigen kunstwerken ook ruimte gecreëerd om werken van andere kunstenaars te laten zien.

Het is een bijzonder museum waarbij ik soms afvraag of ik nu in huis van een gek ben binnengelopen. Gelukkig laat Dali zien wel over een goed zelfbeeld te beschikken, afgaand op zijn eigen quote:

“Het enige verschil tussen mijzelf en een gek is dat ik weet dat ik gek ben.”

Dali laat allerlei vreemd kunstwerken zien zoals als oude Amerikaanse auto met bovenop de motorklep een mega bronzen beeld van een volle dame. Hij werkt ook met gezichtsbedrog: door twee werken in 1 schilderij te stoppen, als je zo schilderij van verschillende afstanden bekijkt zie je de twee werken. Alle materialen kon Dali omzetten tot een kunstwerk, erg bijzonder om te zien. Voor informatie over Dali klik hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Salvador_Dal%C3%AD

Wij lopen lekker rond en bekijken de verschillende zalen van het museum. We zijn in ons element, ff met ons tweeën op stap.

Rond 12.30 verlaten wij het museum en gaan even op terrasje zitten voor een welverdiende koffie met wat tapas hapjes, lekker hoor. Onze gedachten dwalen nog terug naar gisteren, die Max toch!! Wij besluiten weer te gaan rijden, deze keer richting Girona, want daar hopen wij nog wat iets te zien van de bloemententoonstelling.

Bij aankomst in Girona blijkt de temperatuur opgelopen te zijn dus de lange broek wordt omgewisseld voor een korte broek. Ik herken best nog wel veel van deze stad. Girona hebben wij vier jaar geleden ook bezocht. Helaas is de bloemententoonstelling afgelopen maar gelukkig zien wij nog wel iets van deze creaties in de stad hangen. Henri leeft zich uit met de spiegelreflexcamera want sinds hij de fotocursus heeft gevolgd maakt hij “andere” foto’s.

Wij lopen lekker door de stad, er hangt een relaxte sfeer. In Spanje kennen ze volgens mij geen 2e pinksterdag, dus het is een gewone maandag hier en dat betekent dat het lekker rustig is.

Rond 15.30 besluiten wij nog een hapje te gaan eten, we ploffen neer op een terrasje aan een groot plein. De kaart van het restaurant doet ons watertanden, allemaal tapas gerechten. We moeten goed afstemmen welke gerechten we gaan kiezen. Het worden er uiteindelijk 5 stuks inclusief een glas witte wijn. De tapas smaken heerlijk!

We voelen ons fantastisch. Wat een week!

Girona verlaten wij rond 17.00 en rijden terug naar het hotel. Bij aankomst in het hotel zitten mijn vader en broer in de lobby, hun dag was relaxt, helaas hebben ze niet zoveel zon gehad om de gehele dag aan het zwembad te kunnen liggen. Maar ze hebben zich prima vermaakt, even een dagje zonder ons hihi.

Wij besluiten onze vakantie met een dinner in het restaurant van het hotel. We hebben daar elke avond prima gegeten met een heerlijke flesje Rioja erbij. Wij troosten op Max maar vooral op het leven! Het was voor mij uniek om samen met Henri, mijn vader en mijn broer zo’n week vakantie te mogen hebben.