Citytrip Parijs, dag 1

Donderdag 6 oktober 2021

Vandaag zijn wij vertrokken naar Parijs, een stad die ik tijdens mijn middelbare schoolperiode heb bezocht, dat zal ongeveer 30 jaar geleden zijn. Ja, ik word ondertussen echt wel oud, dat zal ik later deze week nog wel gaan merken. Eigenlijk zouden wij alleen naar Disneyland gaan maar Martijn wilde ook wel dat wij ook Parijs stad gingen bezoeken, ik hield de boot een beetje af qua corona-beperkingen. Mede door het programma van Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps genaamd Chansons! begon het bij mij steeds meer te kriebelen. Door de coronapas wordt reizen ook steeds overzichtelijker dus ik had weinig redenen meer om niet Paris te kunnen gaan.

Martijn heeft een paar weken geleden alsnog een hotel uitgezocht in de binnenstad van Parijs en aansluitend gaan wij later door naar Disneyland Paris. Ik was zo altijd, erg aan het twijfelen qua locatie in de stad vooral omdat ook de auto kwijt mee moet, Martijn kent Parijs niet dus hij heeft gewoon een hotel gekozen die volgens hem gunstig moet liggen en eigen parkeerplaats moet hebben. Fijn dat Martijn de regie neemt en knoppen doorhakt. Hij heeft ook al verschillende reserveringen gedaan qua hoogtepunten van Parijs, mede doordat musea met tijdsloten werken is vooraf reserveren noodzakelijk geworden. Wij hoeven ons niet te vervelen in Parijs, ik hou wel van een vol programma.

Om 06.00 rijden wij weg uit Deventer, reis verloopt voorspoedig, wij wisselen elkaar af met rijden en Martijn loodst ons soepel door de drukke straten van Parijs. Om 13.00 checken wij in, het hotel ligt iets buiten de stad, in de wijk Bercy. Het parkeren blijkt erg mee te vallen, het hotel heeft een eigen parkeerplaats waar onze auto prima kan staan. Ook weer geregeld, wij lopen meteen het metrostation in, kopen voor drie dagen onbeperkt openbaar vervoer.

Cimetière du Père-Lachaise

Wij reizen met de metro naar richting de bekendste begraafplaats van Parijs en misschien wel van de wereld, genaamd Cimetière du Père-Lachaise. Wij lopen de begraafsplaats op, het voelt gek, het is groot, overal staan graven, voornamelijk zijn het kleine stenen huisjes afgewisseld met graftombes. Hier liggen vele grote artiesten zoals Jim Morrissen en Edith Piaf maar ook vele grootheden uit de Franse geschiedenis helaas kennen wij deze niet. De begraafplaats is erg groot, je zou er bijna kunnen verdwalen tussen een miljoen graven. Niet alle graftombes zijn goed onderhouden en vergeleken met onze kerkhoven in Nederland is dat een groot verschil. Er lopen veel toeristen rond, die allemaal op zoek zijn naar een bekende graftombe. Het graf van Edith Piaf is simpel en dat geld ook voor Jim Morrissen, je zou het anders verwachten.

Sacré-Cœur

Het weer is goed, dus wij besluiten om de metro te pakken naar Sacré-Cœur, deze kerk die ik mij nog vaag voor de geest kan halen uit mijn middelbare schoolreis. Deze kerk staat op het hoogste punt van Parijs en geeft een fantastisch uitzicht over de stad. We voelen ons steeds meer op ons gemak in Parijs, het sfeertje is lekker, het is relaxt. Mede door de corona is het aantal toeristen nog lang niet op het oude niveau terug, dat is voor ons erg prettig. Het zijn vooral de Fransen zelf die hun hoofdstad nu bezoeken. De kerk bezoeken wij zelf ook, het dragen van een mondkapje is verplicht in alle gebouwen en openbare vervoer, wij ervaren dat zelf als een voordeel. Wij besluiten ook de toren te gaan beklimmen, deze heeft wel 290 treden en dat merken wij ook al snel, met de tong op de schoenen komen wij boven. Andere toeristen hebben dat dezelfde gevoel, maar het uitzicht maakt veel goed.

Wat een plaatje! Genieten!

Montmartre

We dwalen vervolgens weer af naar beneden en lopen verder de wijk Montmartre in en zien de vele ezelstandaards staan. Vol met prachtige kunstwerken, de mensen achter deze ezels, hopen allemaal op een dag hun grote doorbraak te kunnen hebben net zoals van Gogh. Die hier ook heeft gewoond/gewerkt en verkocht zijn kunstwerken hier ook. Wij lopen door de verschillende straten, de tijd lijkt stil te hebben gestaan, alles ademt de sfeer toen van Gogh hier liep als kunstenaar.

Ondertussen krijgen wij zin in wat eten, wij besluiten om lekker op een terras te gaan zitten, ik kies een fles rode wijn uit en wij nemen een driegangenmenu met als hoofdgerecht: boeuf de bourguignon, een klassieker uit de Franse keuken. Het eten smaakt prima, wij zitten lekker buiten op het terras rond 20.00, de wijn doet zijn werk en komt wel aan hihi.