Vrijdag 7 oktober 2022

Wij hebben vannacht prima geslapen in het soort van hemelbed. Na het ontbijt stappen wij de auto in, we zijn weer op pad. Vandaag gaan wij een toeristische bezienswaardigheid bezoeken welke Martijn hoog op zijn lijstje had staan. We rijden naar het stadje Stonehaven, vlakbij Stonehaven staat Dunnottar Castle. Dit kasteel is gebouwd op een kaap, (een soort van eilandrots voor de kust). Volgens onze reisgids is dit kasteel het spectaculairste kasteel van noordoosten van Schotland. Toen wij vanaf de parkeerplaats aankwamen lopen begrepen wij pas waarom de reisgids dat zo beschrijft. Je ziet de zee en in de voorgrond van de zee staat het kasteel hoog op een rotspunt.

De 14^de-eeuwse toren steekt uit, wij bekijken het kasteel eerst vanaf vasteland. Je kunt het kasteel zo goed zien qua omvang. Daarna lopen wij naar het kasteel toe, dat gaat via een steile trap omlaag, zo komen wij uit bij de kustlijn. Daarna klimmen wij een steile trap omhoog naar het kasteel. We lopen door het kasteel, zo bezoeken wij de eerdergenoemde toren. Gelukkig zijn bijna alle gebouwen die het kasteel heeft te bezichtigen maar niet alles is teruggebracht in zijn originele staat.

In 1920 is de salonruimte gerestaureerd en dat ziet er indrukwekkend uit. Vooral als je bedenkt dat alle ruimtes zo zouden zijn geweest. Het kasteel wordt heden ten dage ook gebruik als filmlocatie. In 2015 is hier de film genaamd: Victor Frankenstein opgenomen, Daniel Radcliffe speelde hier de hoofdrol in. In 1651 zijn hier de Schotse kroonjuwelen naar toe gebracht, na een beleg van acht maanden viel het kasteel alsnog in Engelse handen.

Het weer is lekker zonnig, wij genieten ervan. Als we terug zijn bij de auto, is het tijd voor koffie en nemen wij plaats aan een picknicktafel. Het zonnetje schijnt erbij, dat maakt het allemaal extra relaxt. We moeten nu gaan besluiten wat onze volgende stop gaat worden. Ik heb in de vorige dagen geroepen dat Aberdeen wel een mooie stop zou kunnen zijn. Maar nu twijfel ik mede door het mooie weer, daar moeten wij van genieten. De andere keuze is om te gaan wandelen op de Schotse Hooglanden. Het mooie weer wint: we gaan wandelen. We stappen de auto in en zetten Google Maps aan. De navigatie stuurt ons vaak langs wegen, dat wij allebei denken: waarom moeten wij hierlangs? Het blijken toch normale doorgaande wegen te zijn, maar soms zijn ze smal of het lijkt wel of wij de eerste rijders zijn die er komen.

We kiezen ervoor om te gaan wandelen bij een locatie vlak bij ons hotel, het is een kleine ronde van 5 km. De wandelroute laat ons heidevelden zien en die worden afgewisseld met prachtige velden met varens. Deze kleuren van groen tot geelrode, de herfst heeft zijn intrede gedaan in Schotland. Als er geen heide of varens staan dan staan er veel bomen.

Bij een openvlakte besluiten wij de drone te laten vliegen. Ik ben altijd voorzichtig met de drone want hij kan best hard vliegen en dan kan het zomaar fout gaan. Als ik wat langzamer vlieg dan gaat de drone wat schokkerig filmen. Martijn vliegt daartegen altijd wat harder en dat levert mooiere beelden op maar dan kan het wel fout gaan. Toen Martijn met de drone ging vliegen ging het dus fout. De drone vloog een boom in, gelukkig niet op een grote hoogte maar hij moest wel even de boom in klimmen om de drone eruit te halen. De drone kon daarna gewoon weer verder vliegen. Martijn laat de drone voor wat het is.

Als wij verder lopen passeren wij het meer, helaas begon het toen wat te regenen. Het regende even hard maar vijf minuten later was het al een stuk minder. De wind heeft altijd vrij spel in Schotland dat heeft zeker voordelen dat een regenbui snel kan worden verdreven door de wind. Nu het weer droog is, kon de drone weer gaan vliegen om zo de omgeving van het meer in beeld te brengen. De drone ging zelfs meer dan 50 meter de lucht in, het leverde mooie beelden op.

Als we naar de auto teruglopen zien wij op het informatiebord dat er ook een kleine wandelronde van 2 km is. In de categorie: we zijn er nu toch! Besluiten wij om deze ronde ook nog te gaan doen. De omgeving van deze wandelroute is min of meer hetzelfde als de ronde van vijf km. Maar halverwege de route is er een zijpad naar een waterval. Deze is alleen te bereiken via een smalle doorgang daarna kom je in een open ruimte omgeven door hoge rotsen. Aan het eind van deze open ruimte zie je als een soort van cadeau de waterval stromen. Door het stromen van het water is de grond van de open ruimte erg nat. Gelukkig liggen er wat stenen in het water om zo naar het droge gedeelte te kunnen lopen.

De drone gaat weer de lucht in, het is even lastig vliegen omdat de ruimte smal en vochtig is. Kijk maar in de video, hopelijk geeft dat een kleine impressie. We verlaten de ruimte weer via de smalle doorgang en lopen door. We komen langs een uitkijkpunt met een prachtig uitzicht over het meer. Het voelde als een extra cadeautje deze kleine bonus wandeling, beiden hadden wij geen spijt van de keuze om te gaan wandelen in de natuur.  

Vol met indrukken rijdt Martijn ons weer terug naar het hotel, we genieten nog steeds van onze rondreis door Schotland. 

Morgen rijden wij alweer naar onze laatste bestemming in Schotland.