Vakantie 2019, Bratislava

woensdag 14 augustus 2019

Wij slapen in een luxe stadshotel, wat dichtbij het oude stadscentrum ligt en van alle gemakken is voorzien, het ontbijt is erg goed, wij beginnen de dag met een glas prosecco, de aardige jongeman begeleid ons naar de tafel en dan begint het grote spel qua keuzes maken; kies ik voor gekookte, gebakken of roerei en er liggen wel 8 verschillende soorten broden, de sapjes zijn helemaal overdreven zelfs smooties zijn mogelijk. Qua zoetigheid is het helemaal feest… je blijft lopen naar het buffet.

Gelukkig gaan wij vandaag ook weer genoeg lopen om de calorieën van het ontbijt er min of meer af te gaan lopen. Vandaag blijven wij nog in Bratislava, de hoofdstad van Slowakije, er wonen hier ongeveer 500.000 inwoners. In de oude stad merken wij daar helemaal niets van, het is lekker rustig, vooral vergeleken met de stad zoals Wenen. In onze reisgids staat een wandeling beschreven, dat is altijd prettig lopen omdat je bijna alle hoogtepunten van een stad te zien krijgt.

De laatste trend is alle grote steden zijn de elektrische steps, deze staan overal in de stad verspreid en mogen ook bijna overal komen. Het is af en toe goed op letten, voordat je om ver wordt gereden want de snelheid is aanzienlijk hoger dan je verwacht. Onze 1e stop is de blauwe kerk, de kerk heeft aan de buitenkant een soort van babyblauwe kleur, het ziet er uit als een sprookje-gebouw. Het is wel mooi om te zien, helaas mogen wij niet binnen kijken maar ik heb wel wat foto’s gemaakt via het voorportaal.

In het park genoemd naar de schrijver Paval Orszagh Hviezdoslav worden opnamen gemaakt voor een film. Bijzonder om te zien hoe de regisseur steeds een nieuwe opname wil maken van dezelfde scene en de acteurs doen braaf wat hen wordt opgedragen. In het park staat ook een beeld van dezelfde schrijver en rondom het plein staan verschillende imposante gebouwen zoals het Slowaaks Nationaal en het concertgebouw Theater, ook de schrijver Hans Christan Andersen heeft een standbeeld gekregen omdat hij deze stad heeft bezocht en omschreef Bratislava als een sprookje.

Wij drinken een lekker bak koffie, het weer is prima te noemen, graadje of 22. Prima weer om op het terras te zitten en vervolgens ook een wandeling te doen. Onze volgende stop is de Sint-Maarten kathedraal, maar daar mogen wij niet meer naar binnen, wij moeten later terug komen want tijdelijk is de kerk voor toeristen gesloten. Snel aan de buitenkant wat foto’s maken en later maar later terugkomen voor de binnenkant. Wij wandelen nu echt de binnenstad binnen, de gebouwen zijn oud maar niet vervallen, er rijden geen auto’s. Maar het is wel erg toeristische met overal terrassen en souvenirwinkels, al snel hebben wij een kerstbal van deze stad gekocht, deze gaat in de kerstboom, samen de met andere souvenirs van deze rondreis. Ook in Bratislava heeft de 2e wereld oorlog haar sporen achtergelaten, want Slowakije koos ervoor om met het Nazi regime te gaan samenwerken, hierdoor zijn er duizenden joden naar concentratiekampen afgevoerd. Ter nagedachtenis is er een holocaustmoment in de stad gemaakt. Onderweg zien wij veel historische gebouwen, maar de Michaelspoort bezoeken wij. Deze poort is enige van de vier poorten bewaard gebleven. Je bent een leuk uitzicht over de stad. De stad telt tientallen kerken, veel bezoeken wij, bij sommigen mogen wij naar binnen maar niet altijd, zo bekijken wij de Franciscanenkerk en Jezuïetenkerk.

Het is tijd voor een lunch, je hebt keuze te over qua restaurants, dus wij maken het ons niet te moeilijk en ploffen neer op een terras, broodjes kennen ze niet zo goed als lunch, dus je besteld meestal een warm gerecht, Martijn gaat voor een soort van goulash en ik voor een gerecht met varkensvlees met zuurkool. Het is geen hoogstaand eten maar het hoort wel bij de Slovaakse keuken.

Bij aartsbisschoppelijk paleis zien wij Sint-Joris en draak standbeeld staan, de stad is verder versierd met standbeelden, waarvan de rioolwerker het meest bekend is, wanneer je niet naar de grond zou kijken, dan zou je het standbeeld voorbij kunnen lopen. Ook maken wij een stop bij het presidentieel paleis, hier is de president van Slowakije gevestigd. In de stad zijn ook nieuwbouw projecten zoals het museum vlakbij ons hotel.

Wij verlaten de stad en lopen over de brug die over de Donau ligt, op deze brug is een toren geplaatst genaamd: Ufo toren, 8want de toren lijkt veel op een ufo. Je krijgt bovenop de toren een fanatisch uitzicht over de stad. Het is niet eng. want de lift gaat via de dichte pijler omhoog en bovenop zijn geen open gedeeltes. Martijn heeft meteen een kaartje voor de avond besteld dus vanavond nog een keer kijken.

Achter de ufo toren is een winkelcentrum gevestigd wij kunnen het toch niet laten om nog even te kijken. Het winkelcentrum ziet er gelikt uit, geen vuiltje te bekennen en van alle gemakken voorzien. Bij de winkel van Superdry shoppen wij nog wat kleding bij elkaar en maken een praatje met het personeel. Zij vinden Bratislava helemaal niets, het is klein en het heeft geen allure zoals Wenen. Dat is wellicht het probleem waarom er zoveel polen en andere mensen vanuit het Oostblok naar West-Europa gaan want 40 jaar Oostblok krijg je niet in 20 jaar veranderd maar de mensen willen wel graag verder groeien maar er is een gebrek aan mogelijkheden en dan is het westen een makkelijker oplossing althans zo denkt men er hier over. Ik zal een voorbeeld geven: in de periode van het Oostblok kreeg iedereen min of meer hetzelfde huis (een appartement in een flatgebouw), na de val van de muur is men wel anders gaan bouwen maar er zijn nu nog niet voldoende rijtjeshuizen gebouwd om iedereen zo’n nieuw huis te kunnen geven, dus je zult wel moeten gaan wonen in zo groot flatgebouw.

Wij brengen een snelle stop aan onze hotel, dat is het voordeel als het hotel in de stad is gevestigd, kun je lekker naar de wc gaan in je eigen kamer hihi. Daarna lopen wij naar kerk die vanmorgen voor ons gesloten was,hier steek ik nog een kaarsje aan.

Voor het avondeten kiezen wij voor een leuke tent die wij overdag hadden gezien, lekker een biertje erbij, lekker op het terras zitten. Martijn kiest weer voor een pizza en ik kies voor gehaktballetjes met de smaak van het oosten. Het smaakt prima maar de volume valt wat tegen, dus wij compenseren dat met koffie met een verse gemaakte taart bij een andere terras. Voldaan lopen wij weer naar ufo toren om zo bij donker de stad te gaan bekijken. Onderweg krijgen wij nog een vuurwerkshow te zien, wat een timing.

Op de toren zien wij de stad bij donker, wat een uitzicht, in de verte knipperen de vele lampjes van de windmolenparken in Oostenrijk. Het enorme fort bepaald ook vanuit deze positie het aanzicht van de stad. Het is echt genieten.

Terug op de kamer, drinken wij bijna elke avond wel een fles wijn leeg, ik schrijf aan mijn weblog, Martijn leest zich in voor de volgende dag. Ik ben ook begonnen aan het lezen van een oorlogsboek, het past op sommige dagen helemaal in deze vakantie.