Vakantie 2019, van Bratislava naar Olomouc (Tsjechië) .

Donderdag 15 augustus 2019

Wij nemen het er nog een keertje goed van het heerlijke ontbijt met een voldaan gevoel checken wij uit. Martijn betaalt de wasserijkosten, deze zijn lekker fors maar goed dat hoort er bij, dus de 82 euro betaalt hij met overtuiging en weer dooooorrrrrr.

In Bratislava hebben wij bijna alles gezien, alleen moeten het kasteel van Bratislava nog bezoeken. Wij lopen er vanuit ons hotel naar toe, het kasteel bestaat uit een aantal gebouwen en is bovenop op een heuvel gebouwd en rondom deze gebouwen is er een muur gebouwd. Het is een wandeling van 20 minuten en dat is prima om te doen ook al is het laatste stuk wat steil. Wij zien bij de ingang van het kasteel de koninklijke garde op wacht staan, er rijden auto’s af en aan, er stappen verschillende hoogwaardigheidsbekleders uit, deze worden welkom geheten door de garde en iemand die een belangrijke functie heeft, wij kennen deze mensen niet. Martijn vindt het maar een overdreven gedoe en noemt het een poppenkast. Het levert wel leuke foto’s op. In het kasteel bezoeken wij het Slovaaks nationaal museum; hier wordt uitleg over het kasteel gegeven en er hangt kunst. Wij herkennen de kunst niet maar dat klopt ook wel want wij zijn geen echte kunstliefhebbers. Als laatste lopen door de de tuinen van het kasteel. Het kasteel wordt nog steeds verbouwd, want door een brand is het helemaal verwoest, de verbouwing is rond 1955 gestart.

Wij lopen terug naar het plein en ploffen neer op een terras en bestellen een heerlijke salade en genieten van de laatste momenten in Bratislava. Naast ons zit een Italiaanse vrouw met haar man, zij geniet niet echt, zij heeft blijkbaar het verkeerde gerecht besteld. (de menukaart laat alle gerechten met foto zien). Deze vrouw raakt helemaal uit haar slof en gaat tegen haar man tekeer, de beste man mompelt wat terug.. blijkbaar heeft zij wel vaker zulke uitbarstingen. Het bediende personeel merkt het geschreeuw ook op en gaat het gesprek aan, maar de vrouw blijkt temperament te hebben. Uiteindelijk krijgt zij haar zin en krijgt zij haar gewenst salade maar ze blijft boos kijken en de man zucht en eet rustig door. Heerlijk om naar te kijken, het is net een toneelstuk!

Wij laten Bratislava nu echt achter ons, want wij rijden de stad uit en vandaag zullen wij ongeveer 200 km moeten gaan afleggen tot aan onze volgende stop genaamd: Olomouc in Tsjechië, dit gaat onze vijfde land worden van deze roadtrip. Ik merk al snel dat ik moe begin te worden en Martijn neemt het stuur over, ik doe mijn oogjes lekker even dicht. Martijn maakt mij op een gegeven moment wakker, wij moeten een autovignet kopen. Wij nemen de afslag naar een soort van parkeerplaats, waar een kantoortje staat, het is een beetje vaag en er lopen bedelaars rond. Martijn en ik gaan samen op onderzoek uit, het vignet zouden wij in eerste instantie makkelijk moeten kunnen kopen in het kantoortje. Maar de jongedame spreekt geen Engels en slecht Duits. Maar zij weet wat zij verkoopt en wij weten wat wij nodig hebben, dus met aanwijzen kom je al snel tot een deal.

In de reisbescheiden kregen wij nog een tip om een tussenstop te maken in Kroměříž, daar is aartsbisschoppelijk paleis van Kroměříž gevestigd. In dit paleis zijn ook meerdere malen opnames gemaakt voor films zoals Amadeus. Deze vertelt het leven van Mozart. Het paleis lijkt op een soort van kerk en is niet erg herkenbaar voor ons. Maar gelukkig is Google onze beste vriend en weten wij het te vinden, Het is een complex met een binnenplaats waar allemaal ruimtes zijn en niet alles staat goed aangegeven en vaak ook niet in het Engels. Wij weten de kaartverkoop te vinden en wij hebben geluk en kunnen nog mee met de rondleiding van 16.30. Nog 20 minuten hebben wij nog over, dat moet genoeg zijn om de toren te beklimmen, eerst lopen wij nog verkeerd en worden gelukkig geholpen door een medewerker van het paleis. Nu wordt het flink aanpoten op de smalle wenteltrap naar boven toe. Maar het levert een mooi uitzicht over de stad Kroměříž op. Om 16.30 zijn wij weer beneden en staan braaf te wachten op onze rondleiding. De rondleiding begint op tijd maar helaas bij de eerste zaal van het paleis gaat de gids in het Tsjechisch tegen de groep praten, want wij natuurlijk spreken wij Tsjechisch. Zo kan het een lange rondleiding gaan worden, gelukkig is er een Nederlands uitgeschreven rondleiding beschikbaar dat maakt het een stuk leuker. Bij het paleis moeten alle toeristen over een eigen schoenen een soort van slippers doen. Deze slippers zorgen ervoor dat de vloeren van het paleis niet verder beschadigen, helaas loopt het niet echt prettig en Martijn en ik gaan sloffend door het paleis. Martijn roept gekscherend; doe mij een potje boenwas erbij. In het paleis hebben de Habsburgers ook nog geleefd, het lijkt wel of wij deze mensen onbewust overal tegenkomen. Dat is natuurlijk onzin want zijn hebben ook over Tsjechië geregeerd . Het is een leuke rondleiding helaas mogen er geen foto’s in het paleis gemaakt. Het paleis is altijd gebouwd in een u-vorm, in het midden is het trappenhuis gebouwd en daarom heen zijn de kamers gebouwd. Dit heeft als grote voordeel dat je rond kunt lopen.

De rondleiding duurt ongeveer tot 18.00 en wij lopen vervolgens door naar de tuinen die tot 19.00 open zijn. Deze liggen buiten de stadsgrenzen en het duurt ongeveer 10 minuten voordat wij deze tuin genaamd: Bloementuin bereiken. Ik had al gedacht dat er weinig bloemen zouden zijn omdat het seizoen al over was. Dat bleek achteraf ook wel te kloppen. Het was een prachtige tuin maar er waren niet veel bloemen te vinden. Wel de bekende vakken met groene afscheiding gemaakt door buxus. Maar na een poosje rond te hebben gedwaald vinden wij een soort van bloementuin. Ik maak wat foto’s maar Martijn geeft het op en is een beetje teleurgesteld qua bloemen.

Om 1900 rijden wij weg en rijden door naar Olomouc, hier komen wij aan rond 20,00 aan, het is een drukte van belang op de parkeerplaats; Er staan allemaal wielerploegen hun werkzaamheden te doen om morgen hun renners goed te laten starten  voor de wielerkoers door Tsjechië. Wij checken snel in en wandelen door naar de oude binnenstad. Wij volgen het advies van Sophie op, qua restaurant. Wij eten bij de kerk op een groot terras, Het is prima hier, lekker relaxt en wij vallen niet op, want wij worden in Tsjechisch aangesproken door het personeel van het restaurant. Wij drinken een biertje en bestellen wat eten, ik kies voor lokale gerechten en dat doet Martijn ook. Het is weer prima qua eten. Sophie bedankt.

Wij wandelen terug naar onze hotel kamer en relaxen daar nog wat en maken plannen voor een wandeling door Olomouc.