Zondag 9 oktober 2022
De wekker gaat vandaag extra vroeg, om 5.50 uur worden wij wakker gemaakt. De reden dat de wekker zo vroeg gaat heeft niets met onze vakantie te maken. Max Verstappen moet vandaag racen in Japan en hij kan wellicht weer wereldkampion in F1 worden. De race begint Nederlandse tijd om 07.00 uur maar door het tijdsverschil in Schotland moeten wij de wekker een uur eerder zetten dan in Nederland.
De start van de race begint op tijd, maar in Japan is het gaan regenen en de race wordt afgebroken. Het zou nog een langere tijd blijven regenen, daarom hebben wij maar besloten om eerst maar te gaan ontbijten. In de ontbijtzaal kijken wij via de F1 TV app, we zien de start achter de safety car. Als we terug op de kamer zijn zien wij Max Verstappen als winnaar finishen. Zijn tweede wereldkampioenschap komt steeds dichterbij. Opgelucht pakken wij onze rugzakken en gaan weer op pad, Edinburgh verder bekijken.
We staan bij de bushalte te wachten op de bus die ons naar de stad gaat brengen. Dan voel ik mijn telefoon trillen in mijn broek, ik kijk en zie meerdere pushberichten van de Nederlandse Media.
“Max Verstappen is voor de tweede keer wereldkampioen geworden”.
In eerste instantie dacht iedereen dat hij niet zijn volledige punten voor deze overwinning ging krijgen maar dat bleek achteraf wel te zijn. Maar we hebben niet echt de tijd om het te vieren want onze bus komt eraan.
Als we aankomen in de stad is het een stuk rustiger dan gistermiddag, wel logisch omdat het zondagmorgen is. Onze eerste stop is het bekendste kasteel van Schotland: Edinburgh Castle. Het kasteel staat al sinds de 12de eeuw de skyline van Edinburgh te bepalen. Het kasteel is gebouwd op de basalten van een dode vulkaan en heeft in de eeuwen heen verschillende functies gehad. Om het kasteel te bereiken moeten wij een steile trap nemen. Als we boven zijn moeten wij eerst een kaartje kopen en dat gaat niet meer via een ticketbalie.
Mede door de corona zijn er veel toeristische bezienswaardigheden overgestapt naar digitale kaartverkoop maar bij dit kasteel maken ze het wel extra ingewikkeld. Je koopt de toegangskaarten via hun website en daarna moet je de kaartjes wel uitprinten via een digitale kiosk bij de ingang. Mijn oplossing zou zijn: verstuur de kaarten via email en laat deze scannen bij de toegangspoort van het kasteel.
Na wat gehannes met het kopen van de kaarten, komen wij het kasteel binnen. We lopen door de grote toegangspoort als snel merken wij dat er niet echt sprake is van een looproute in het kasteel. We lopen lekker rond en maken veel foto’s van het uitzicht van de stad. Het kasteel vertelt veel over haar verleden. Bijna elk gebouw heeft een functie, dat maakt het bekijken een stuk aantrekkelijker, maar het levert ook weleens wat verwarring op doordat er verschillende tijdsperiodes door elkaar heen gaan lopen.
Het Royal palace is in de 15de eeuw gebouwd en tegenwoordig liggen hier de Schotse kroonjuwelen tentoongesteld. In the Royal Apartments schonk Mary, de Queen of Scots, het leven van James VI.
Op een van de vele pleintje staat een megakanon met een gewicht van zes ton, deze stamt uit de middeleeuwen en heeft een prachtige naam gekregen: De Mons Meg.
In de 18de en 19de eeuw werden in de gewelven van het kasteel Franse krijgsgevangen opgesloten. Zij zaten in een grote ruimte en sliepen in hangmatten. Het moet in die tijd een donkere en vieze bedoeling zijn geweest.
Het oudste gedeelte van het kasteel is St. Margaret’s Chapel, gebouwd in 1124-1153. Het is een klein kapelletje met een aantal glas in lood ramen. De kapel wordt nog steeds gebruikt.
Het kasteel beschikt over een grote ruimte namelijk de Great Hall en deze ruimte heeft in het verleden dienstgedaan als vergaderzaal van het Schotse Parlement. Deze ruimte kun je herkennen aan de rode muren en balkenplafond met houtfiguren.
Om de gevallen Schotse soldaten die in eerste instantie alleen de 1e Wereldoorlog en later ook in de 2e Wereldoorlog zijn gevallen te eren is er het Scottisch National War Memorial gebouwd. In de 1e Wereldoorlog kwam 1 op de vijf Schotse soldaten niet meer levend thuis. Uit respect mogen er binnen geen foto’s worden gemaakt.
Als wij het kasteel bezoeken is het zondag en dan wordt er niet geschoten met One O’Clock Gun, anders hadden wij om 13.00 uur het kanon horen en zien schieten vanaf het kasteel. Dit werd in het verleden gedaan om de schepen te helpen herinneren aan Greenwich Mean Time. Nu is het meer een toeristische attractie.
Nadat wij meer dan drie uur hebben rondgelopen in het kasteel is het de hoogste tijd voor een lunch. In het restaurant van het kasteel eten wij een pizzapunt. Martijn is ondertussen gestopt met het drinken van koffie Americano, hij vindt het allemaal te waterig. Voor hem bestel ik een dubbele espresso en ik blijf de americano trouw. Het eten smaakt prima. Als laatste besluiten wij hier ook nog een souvenir te kopen voor onze vitrineplankenkast in de woonkamer, deze gaan wij verrijken met een prachtig beeldje van de Schotse Hooglander.
Ik heb er al eerder aan gerefereerd dat wij deze reis via ANWB hebben geboekt en vandaag mogen wij ons laatste extraatje gaan verzilveren. Als je in Schotland bent dan moet je ook het bekendste drankje van het land gaan proeven: Whisky. Wij hebben tijdens onze rondreis door Schotland een aantal whiskyhuizen gezien en deze boden ook rondleidingen met proeverij aan. Maar omdat wij dit aangeboden kregen via de ANWB hebben wij dit uitgesteld tot Edinburgh.
Om 15.00 uur stappen wij de Scotch Whisky Experience binnen, het is supertoeristisch. Ze vertellen het verhaal van het ontstaan van Whisky via een interactieve attractie. Je neemt plaats in een soort van gondel (bekend van pretparken) en deze rijd je langs verschillende fasen van het proces om Whisky te maken. Het proces wordt via schermen, lichteffecten verteld, zie video
Via een geurkraskaartje leerden wij de vijf regio’s die Whisky produceren in Schotland te herkennen aan hun kenmerkende geur. In het proeflokaal mogen wij een regio kiezen die wij qua geur het prettigste denken te vinden, vervolgens krijgen wij een whisky uit die regio ingeschonken. Martijn en ik kiezen allebei een andere regio. In de volgende ruimte zien wij meer dan duizend soorten whisky staan. Het betreft een privécollectie die nu hier wordt tentoongesteld. In deze ruimte proeven wij onze gekozen whisky. Martijn drinkt meteen zijn glas leeg, zoals gewoonlijk hihi. Ik neem wat meer tijd qua proeven, om zo de smaak te ervaren.
Maar helaas Whisky is niet ons drankje, het is voor ons te sterk. Maar wellicht moeten wij het nog vaker drinken om zo aan de smaak te wennen. Je eerste biertje was natuurlijk ook niet echt lekker te noemen. Wijn heeft toch meer onze voorkeur, daarom drinken wij elke avond een fles rode wijn leeg op onze kamer, het zal volgende week wel afkicken gaan worden. De rondleiding en het proeven van de whisky, het was een leuke ervaring die toch ook echt bij Schotland hoort.
Na iets meer dan een uurtje staan wij weer op the Royal Mile, we lopen de stad door. Het blijft nog steeds een stuk rustiger dan gisteren. We komen bij een volgende bezienswaardigheid uit: Calton Hill. Dit is een heuvel die vlakbij Holyrood Palace ligt, we klimmen via de steile trap naar boven.
Op Calton hill staan een aantal monumenten waarvan het National Monument het meest bijzondere is. Het gaat om een half afgebouwd Grieks Parthenon, de bouw is begonnen in 1822 maar is door geldgebrek nooit afgemaakt. Het is raar om hier zo’n Griekse tempel te zien met al die pilaren. Verder staat er op de heuvel een observatorium (sterrenwacht). Eén van de meest gefotografeerde iconen van Edinburgh is het volgende monument: Dugald Stewart Monument. Het uitzicht vanaf de heuvel over de stad is ook prachtig.
Vandaag ben ik jarig, ik voel mij wel jarig maar ook weer niet. We zijn lekker druk met alles bekijken in deze prachtige stad. In onze vakantie heb ik al flink gebruik gemaakt van het cadeau wat ik van Martijn heb gekregen. Al de video’s die wij vanuit de auto hebben gemaakt, zijn opgenomen met een nieuwe GoPro, de vorige die ik had was toch wel gedateerd. Ik ben erg blij met het cadeau. Ook werd ik erg blij van alle felicitaties die ik heb gekregen via app en sociale media. Ook beeldbellen met mijn vader en Greet voelde speciaal, toch fijn dat het tegenwoordig technisch allemaal mogelijk is.
We sluiten ons bezoek aan Edinburgh af door een Mexicaans restaurant binnen te lopen, we eten lekker Mexicaans. Iets wat wij in Nederland toch niet zo snel zouden doen. Het smaakt allemaal lekker.
Wij stappen met onze volle buikjes de bus in, die ons terugrijdt naar het hotel. Het was een mooie dag in Edinburgh: Max verstappen wereldkampioen, een mooi kasteel gezien, relaxte sfeer en ook nog jarig zijn in Edinburgh.
We gaan nu lekker dromen van onze laatste nacht in Schotland.